Όπου υπάρχει ένα «πρέπει» υπάρχει και μια κατασκευασμένη σκέψη. Μια σκέψη που την κουβαλάς και νομίζεις πως είναι δική σου, όπως άλλωστε συνέβη και με αυτούς που σε εκπαίδευσαν, έτσι νόμιζαν και εκείνοι. Φαύλος κύκλος.
«Πρέπει να φανούμε δυνατοί. Πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι. Πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά. Πρέπει να ξε -μάθουμε και να ξανά μάθουμε. Πρέπει να μην κλαίμε. Πρέπει να στηρίζει ο ένας τον άλλο. Πρέπει ο ένας να δίνει στον άλλο…».
Ουφ! Ένας σιδηρόδρομος από «πρέπει». Ένα βαγόνι για να ξαποστάσω παρακαλώ!!!
Το ερώτημα είναι «TI» θέλουμε εμείς. Ποιες είναι οι δικές μας ανάγκες; «ΓIATI» θέλουμε αυτά που θέλουμε; Πως θα είμαστε αφού πετύχουμε αυτά που λαχταρά ο νους μας και η ψυχή μας;
Αυτά είναι να μείνεις και να απαντήσεις στον εαυτό σου. Αυτά είναι ομοίως να εκπαιδεύσεις και τους ανθρώπους που αγαπάς και νοιάζεσαι.
Εφόσον επιζητάς ηρεμία και ασφάλεια, ορίστε από που να ξεκινήσεις:
Δείξε ενσυναίσθηση και συμπόνια σε εσένα και στους σημαντικούς σου ανθρώπους. Νιώσε ελεύθερα όσα νιώθεις! Έννοια σου και δεν θα πας από αυτό. Ο κίνδυνος δεν είναι αυτά που νιώθεις. Ο κίνδυνος βρίσκεται έξω από εσένα. Αυτό το «έξω από εσένα» είναι που δεν μπορεί κανείς, μα κανείς να ελέγχει. Το «μέσα σου» όμως, τις σκέψεις σου και τα συναισθήματα σου, αυτά ΝΑΙ, μπορείς να τα ελέγχεις. Να τα επηρεάσεις μπορείς!
Εστίασε σε εσένα και «νιώσε με, σώσε με» που μας τραγούδησε και ο Νικόλας Άσιμος. Αυτό να κάνεις! Άσε τα «πρέπει» στην άκρη, βρες ένα μπαούλο, χώρεσε τα, βάλε τους και ναφθαλίνη και αποχαιρέτησε τα μια και καλή! Αυτό ακριβώς απαντώ και στους ανθρώπους που με ρωτούν τι δουλειά κάνω. Η απάντηση που τους δίνω; «Ενδυναμώνω και στηρίζω τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο να αποβάλει τα πρέπει από τη ζωή του και να απολαύσει με ηρεμία και ασφάλεια τη ζωή που του έχει δοθεί. Να την ευχαριστηθεί και να τη νιώσει μέχρι το μεδούλι»!
Βρες χρόνο για εσένα! Ποια ήταν η τελευταία φορά που έκανες κάτι μόνο για εσένα; Κάτι που έκανες μόνο για εσένα χωρίς τύψεις; Αν δυσκολεύεσαι να απαντήσεις τότε, βρες χρόνο να ξεκουραστείς. Επιτρέπεται. Είναι εντάξει να αισθάνεσαι κουρασμένος.
Νιώθεις ευάλωτος; Ακόμη και αυτό είναι εντάξει. Είσαι άνθρωπος και όχι μηχανή! Στήριξε τον εαυτό σου και ζήτα στήριξη όπου αισθάνεσαι ότι έχεις ανάγκη. Επιτρέπεται! Δεν είναι δείγμα αδυναμίας ή ανικανότητας. Δείγμα δύναμης είναι. Πάρε τον έλεγχο τώρα που προλαβαίνεις!
Δράσε προς όφελος σου! Δράσε προς όφελος και όσων αγαπάς! Σήμερα! Τώρα! Όχι αύριο! «Δεύτερη ζωή δεν έχει», το τραγούδησε άλλωστε για όλους εμάς η Ελευθερία Αρβανιτάκη. Ας το «ερμηνεύσουμε» στην πράξη!
Άσε τα «πρέπει» και γνώρισε τον εαυτό σου καλύτερα! Έτσι μόνο θα μπορέσεις να μάθεις και να ξε-μάθεις πιο εύκολα. Έτσι θα προσαρμόζεσαι και θα προσδοκάς τις αλλαγές -γιατί η αλλαγή είναι ζωή-, ακόμη και με τις προκλήσεις της.
Έτσι θα έχεις ενέργεια να δίνεις και στους άλλους. Έτσι θα εστιάζεις στις λύσεις. Έτσι θα νιώθεις ικανοποίηση από τις αποφάσεις που θα παίρνεις. Έτσι θα κάνεις για εσένα όνειρα και θα σε καμαρώνεις να τα πετυχαίνεις. Έτσι θα μπορείς να μυρίζεις το άρωμα της ζωής που ζεις και αυτό το άρωμα είναι που θα σε μεθά και δεν θα θες να τελειώσει!
Τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε έτσι;
Αν όχι ΕΣΥ για ΕΣΕΝΑ, τότε ποιος;
