Γράφει η συντακτική ομάδα της Human2Human.
Η εορταστική περίοδος, με όλο το φως και τη μαγεία της, είναι ταυτόχρονα μια υπενθύμιση της πολυπλοκότητας των ανθρώπινων συναισθημάτων. Η χαρά, η νοσταλγία, η μοναξιά και η λύπη κάνουν την εμφάνισή τους, καμιά φορά με τρόπο ξαφνικό ή έντονο. Και αυτή η συνύπαρξη των συναισθημάτων, κρατά για κάποιους και για πολύ μετά τις γιορτές.
📢Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό;
⏸Η γιορτινή ατμόσφαιρα συνοδεύεται από την προσδοκία ότι “πρέπει” να είμαστε χαρούμενοι. Αν όμως δεν αισθανόμαστε έτσι, η απόκλιση αυτή μπορεί να μας γεμίσει πίεση ή ακόμα και λύπη.
⏸Επίσης, αυτές οι μέρες μας φέρνουν σε επαφή με το παρελθόν – τα όμορφα χρόνια της παιδικής μας ηλικίας ή τις στιγμές με αγαπημένους που ίσως έχουν χαθεί. Αυτή η νοσταλγία μπορεί να είναι γλυκόπικρη.
⏸Αν σε κάποιους από εμάς λείπουν οι κατάλληλες συνδέσεις με ανθρώπους, ή αν έχουμε χάσει κάποιους κοντινούς μας, η γιορτινή περίοδος μπορεί να τονίσει τη μοναξιά μας, ειδικά όταν συγκρίνουμε την εμπειρία μας με εκείνη που φανταζόμαστε ότι ζουν οι άλλοι.
⏸Και τι πιο σύνηθες να ακούμε να συνδυάζεται το τέλος της χρονιάς με απολογισμούς. Όταν αυτοί χρωματίζονται από συναισθήματα αποτυχίας ή λύπης για όσα δεν έγιναν, ενισχύονται οι εσωτερικές συγκρούσεις.
📢Μπορούν οι αντιφάσεις των συναισθημάτων μας, να μας κάνουν πιο ανθρώπινους; Χωρίς ενοχές; Πώς μπορούμε να τις διαχειριστούμε;
▶️Αγκάλιασε Ό,τι Νιώθεις: Είναι εντάξει να μην αισθάνεσαι μόνο χαρά. Αναγνώρισε και αποδέξου όλα τα συναισθήματά σου.
▶️Μίλησε με Κάποιον: Επικοινώνησε με φίλους ή αγαπημένα πρόσωπα για να εκφράσεις τις σκέψεις σου. Δεν είσαι μόνος σε αυτές τις αντιφάσεις.
▶️Επικεντρώσου στις Στιγμές Σύνδεσης: Έστω και μια μικρή αλληλεπίδραση μπορεί να σου φέρει ζεστασιά – ακόμη και ένα τηλεφώνημα ή μια συνάντηση για καφέ.
▶️Εκτίμησε το Παρόν: Κάνε χώρο για μικρές, αυθεντικές στιγμές χαράς, χωρίς να προσδοκάς την τελειότητα.
▶️Επένδυσε στον Εαυτό σου: Επικεντρώσου σε όσα σου προσφέρουν ευεξία – μια βόλτα, ένα αγαπημένο βιβλίο, μια δραστηριότητα που σε ηρεμεί.
Όλα συμβαίνουν μαζί, χωρίς να ρωτούν αν είμαστε έτοιμοι να τα υποδεχτούμε. Αυτές οι αντιθέσεις μπορεί να φαίνονται χαοτικές, αλλά ίσως ακριβώς εκεί να κρύβεται η ομορφιά της ανθρώπινης ύπαρξης.
💫Τα συναισθήματα δεν είναι εχθροί μας. Η χαρά μπορεί να συνυπάρχει με τη λύπη, και η μοναξιά να βαδίζει δίπλα στη νοσταλγία. Αντί να τα απορρίπτουμε ή να τα διαχωρίζουμε, μπορούμε να τα αποδεχτούμε σαν φυσικά μέρη του εαυτού μας.
💫Γιατί αισθάνεσαι νοσταλγία; Τι σε οδηγεί στη μοναξιά ή τη λύπη; Η αναγνώριση της πηγής τους βοηθά να καταλάβεις καλύτερα τι χρειάζεσαι – ίσως λίγη στήριξη, μια παύση ή μια σύνδεση με έναν αγαπημένο σου άνθρωπο.
💫Μην αφήνεις την μοναξιά ή τη λύπη να σε κλείνουν στον εαυτό σου. Η χαρά διπλασιάζεται όταν τη μοιράζεσαι, και η λύπη ελαφραίνει.
💫Κανένα συναίσθημα – ούτε η λύπη ούτε η μοναξιά – δεν κρατά για πάντα. Όπως ο ουρανός αλλάζει από τη βροχή στον ήλιο, έτσι κι εμείς αναγεννιόμαστε και συνεχίζουμε.
💫Η χαρά δεν είναι εχθρός της λύπης· μπορεί να γίνει το καταφύγιο σου. Αναγνώρισε τις στιγμές που σε έκαναν να χαμογελάσεις, ακόμα κι αν ήταν μικρές, και θύμιζέ τες στον εαυτό σου για δύναμη.
💫Δεν χρειάζεται να πολεμάς τα συναισθήματα ή να διαλέγεις μόνο το ένα. Άφησέ τα να συνυπάρξουν. Ίσως η νοσταλγία να θυμίζει τι αγάπησες και η μοναξιά να σου υπενθυμίζει πόσο πολύτιμες είναι οι στιγμές σύνδεσης.
Η διαχείριση των αντιφάσεων δεν είναι κάτι που χρειάζεται να «λύσουμε». Είναι περισσότερο κάτι που καλούμαστε να αποδεχτούμε, να μάθουμε από αυτό και τελικά να βρούμε το δικό μας ρυθμό, μέσα από την πολύπλοκη – μα τόσο ανθρώπινη – εμπειρία του να νιώθουμε.
