Οι εταιρίες, στο σύνολο τους, έχουν σχεδιάσει, προετοιμάσει και υλοποιήσει ήδη το πλάνο της επιστροφής των εργαζομένων στον χώρο της εργασίας, με πρωταρχικό μέλημα την ασφάλεια της υγείας τους.
Το πλάνο δράσης της κάθε εταιρίας δείχνει να είναι μοναδικό, καθώς η καθεμία έχει λάβει υπόψη της, τις ιδιαίτερες ανάγκες του ανθρώπινου δυναμικού της, τις ανάγκες και προκλήσεις της εργασίας, τις προσδοκίες των πελατών – συνεργατών, την αντιμετώπιση των παραγωγικών στόχων, τα πλάνα δράσης των μετόχων κλπ.
Αντιμέτωποι όλοι, με μια νέα κανονικότητα καθώς ΝΑΙ εξακολουθούμε να «Είμαστε μαζί σε όλο αυτό». Αφουγκραζόμαστε από την αρχή τις συνθήκες, επαναπροσδιορίζουμε το καθημερινό μας πρόγραμμα, τους στόχους μας, τους ρόλους μας καθώς και τις προτεραιότητες μας. Κάθε ημέρα, βήμα βήμα, καινούργια ξεκινήματα που μας ζητούν να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό.
Μέχρι εδώ καλά. Η προστασία των εταιριών σε θέματα υγιεινής και ασφάλειας, δεδομένων των σχετικών πρωτοκόλλων, τηρείται στο ακέραιο! Σέβονται τον παράγοντα άνθρωπο και ευθυγραμμίζονται, με αυτή την ατζέντα!
Τι γίνεται όμως με την άλλη ατζέντα; Αναφέρομαι στα μέτρα προστασίας ενάντια στο Σύνδρομο Επαγγελματικής Εξουθένωσης, γνωστό στους περισσότερους ως Burn out syndrome*.
Οι εταιρίες πως το αντιμετωπίζουν; Τι μέτρα πρόληψης αξιολογούν; Άραγε πως σκέφτονται να δράσουν; Γνωρίζουν τις εκφάνσεις ενός burnout και τις συνέπειες για τον εργαζόμενο, τον οργανισμό και την παραγωγικότητα; Τι σημαίνει burnout και πότε εμφανίζεται; Τι είναι να παρατηρήσουν στο ανθρώπινο δυναμικό τους, ώστε έστω και την ύστατη στιγμή, να προλάβουν να αντιδράσουν αποτελεσματικά; Ποιον βαραίνει περισσότερο η ευθύνη για την εμφάνιση ενός burnout; Τον εργοδότη – μέτοχο ή τον ίδιο τον εργαζόμενο; Άραγε σε μια τέτοιου είδους συνθήκη, ισχύει η φράση «Είμαστε μαζί σε όλο αυτό»;
Αυτά και πολλά ακόμη ερωτήματα γεννιούνται στο μυαλό μου, μιας και το burnout είναι «παιδί» των επιχειρήσεων.
Σε έρευνες που διενεργήθηκαν χάρη στην συνεργασία και το μοίρασμα υψηλόβαθμων στελεχών, σε διευθυντικές θέσεις Ανθρωπίνου Δυναμικού -είτε με τη μορφή δομημένης συνέντευξης**, είτε σε επίπεδο αναρώτησης-, η πλειοψηφία των απαντήσεων αφορούσε πως… «Το burnout, είναι εδώ και μας συντροφεύει τα τελευταία χρόνια».
Άραγε, μήπως τώρα είναι η πιο κατάλληλη στιγμή, να μπει στις άμεσες προτεραιότητές μιας εταιρίας η αντιμετώπιση του; Πως μπορεί άλλωστε ο εργαζόμενος, να προφυλαχτεί εάν δεν γνωρίζει τους κινδύνους που αποφέρει ένα burnout; Τίνος ευθύνη είναι η ενημέρωση σε αντίστοιχα θέματα πρόληψης; Τίνος ευθύνη είναι η προστασία της καλής υγείας των εργαζομένων;
Προγράμματα ενσυνδειτότητας (mindfulness), γιόγκα, χαλαρωτικές ασκήσεις κλπ, είναι εξαιρετικά «εργαλεία» και είναι ωφέλιμο να συνεχιστούν. Δεν αρκούν όμως μόνο αυτά για να προλάβουν τέτοιου είδους καταστάσεις.
Υπάρχουν επιλογές και προσεγγίσεις που μπορούν να αξιοποιηθούν για κάθε περίπτωση και που στοχεύουν στην πρόληψη, στη διαχείριση και στην δραστική αντιμετώπιση νοσηρών καταστάσεων στον χώρο της εργασίας. Για παράδειγμα η Συμβουλευτική Ψυχολογία, η Θετική Ψυχολογία, το Coaching προσεγγίζουν αποτελεσματικά στο «πεδίο» τις συγκεκριμένες ανάγκες.
Η καλύτερη αντιμετώπιση είναι η πρόληψη. Η έγκαιρη αναγνώριση και αντιμετώπιση της υπερκόπωσης καθώς και του συνδρόμου εργασιακής εξουθένωσης, βελτιώνει τόσο την ποιότητα ζωής των εργαζομένων και των επαγγελματιών, όπως επίσης και την αποδοτικότητα των εταιριών.
Όσον αφορά το Coaching, είναι και αυτό «παιδί» των επιχειρήσεων. Το ζητούμενο είναι τι από τα δυο θα επιλέξουν οι εταιρίες για το ανθρώπινο δυναμικό τους.
Νιώστε ελεύθερα, να επικοινωνήσουμε απευθείας εφόσον κάτι από τα παραπάνω σας προβλημάτισε και χρειάζεστε επιπλέον πληροφορίες, καθώς για εμένα αποτελεί προτεραιότητα στην ατζέντα μου.
*BurnoutSyndrome: Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, είναι το δεύτερο σε συχνότητα πρόβλημα υγείας.
**Θερμές ευχαριστίες σε όλα τα υψηλόβαθμα στελέχη Διευθύνσεων Ανθρωπίνου δυναμικού για την εθελοντική τους συμμετοχή σε δομημένες συνεντεύξεις.
