Μια αλήθεια που κυκλοφορεί ανάμεσα μας και λέγεται Άγχος.
Αμέτρητα βιβλία αυτοβοήθειας καθώς και αρκετά διαδικτυακά σάιτ που προσφέρουν μια μεγάλη ποικιλία τεχνικών αντιμετώπισης του. Αρκεί και μόνο να πληκτρολογήσει κανείς στην μηχανή αναζήτησης, google την «αντιμετώπιση κρίσεων πανικού» και θα διαπιστώσει πάνω από 37.000 αποτελέσματα.
Εσάς, σας έχει απασχολήσει;
Εάν, ναι τότε εύχομαι τα παρακάτω να σας φανούν χρήσιμα.
Λίγα λόγια για το άγχος.
Τόσο το άγχος, όσο και το αδερφάκι του ο πανικός, γεννιούνται από τον φόβο. Ο φόβος είναι από τους αρχαιότερους αμυντικούς μηχανισμούς για την επιβίωση μας και, μας στηρίζει να αποφεύγουμε επικίνδυνες καταστάσεις ή ακόμη και να αναπτύσσουμε προ δραστικές συμπεριφορές έναντι αυτών.
Το άγχος ορίζεται ως ένα συναίσθημα δυσφορίας, αγωνίας και ανησυχίας για κάποιο επικείμενο γεγονός, με αβέβαιη έκβαση. Εμφανίζεται κάθε φορά που ο εγκέφαλος μας δεν διαθέτει αρκετές πληροφορίες, ώστε να προβλέψει το μετά, το μέλλον και το παρακάτω. Αυτή επομένως η αβεβαιότητα, είναι εύκολο να γεννήσει ιστορίες φόβου, μιας και το μυαλό επεξεργάζεται διάφορα σενάρια για το τι επρόκειτο στο μέλλον να συμβεί.
Το άγχος, όπως άλλωστε όλα τα συναισθήματα, είναι μεταδοτικό. Έτσι λοιπόν, μπορεί να προκύψει μια «κοινωνική μόλυνση» εύκολα και μάλιστα ως εξής: Το δικό μας άγχος να μεταφερθεί σε κάποιον άλλο καθώς και το αντίστροφο. Είναι εύκολο να συμβεί αυτό. Πως; Ένα απλό παράδειγμα από την καθημερινότητα μας: Τα άσχημα νέα των τηλεοπτικών δελτίων, δυσάρεστες ειδήσεις κλπ, που μεταφέρονται με γοργούς ρυθμούς και “σπέρνουν τον πανικό”.
Λίγα λόγια για την εμφάνιση του άγχους
Όταν αδυνατούμε να ελέγχουμε το άγχος μας τότε μας κάνει την επίσκεψη του, το αδερφάκι του ο πανικός και συχνά αναπτύσσουμε υπερβολικές ή και ακραίες συμπεριφορές. Έχοντας επηρεαστεί για τα καλά από την αβεβαιότητα και τον φόβο για του τι θα γίνει μετά, ο διακόπτης της λογικής πέφτει!
Στο σημείο αυτό, εσείς τι σκέψεις κάνετε; Τι λέτε στον εαυτό σας; Μπορούμε να διαχειριστούμε τον πανικό;
Υπάρχουν επιλογές;
Φυσικά και υπάρχουν! Μπορούμε να σπάσουμε αυτό τον κύκλο, συνειδητοποιώντας τα εξής: Για αρχή και, η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, χρειάζεται να αναγνωρίσουμε ότι ο πανικός μας χτύπησε την πόρτα. Αμέσως μετά, να παρατηρήσουμε σε τι βαθμό μας έχει επηρεάσει και πως αντιδρούμε. Ακολουθώντας τα παραπάνω βήματα, στηρίζουμε τον εαυτό μας στο να αξιολογήσει εάν η συγκεκριμένη συμπεριφορά μας βοηθά να επιβιώσουμε ή εάν μας οδηγεί προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Αποκτώντας επίγνωση για το πόσο αντιπαραγωγικό είναι το άγχος όταν κάνει την εμφάνιση του στη ζωή μας καθώς και πόσο επιβλαβείς είναι οι συνέπειες του, τότε μπορούμε να λάβουμε συνειδητές αποφάσεις. Μπορούμε να επιλέξουμε να εστιάσουμε στα θετικά και όχι στα αρνητικά. Για παράδειγμα, όσο περισσότερο επιλέγουμε να μοιραζόμαστε στο κλείσιμο της ημέρας τι πήγε καλά και, τις μας άρεσε θα παίρνουμε όλο και μεγαλύτερη απόσταση από αγχωτικές καταστάσεις και εμπειρίες. Το μυαλό μας έτσι, εκπαιδεύεται και αναπτύσσει αυτόματες αντιδράσεις στο να κινείται προς τα θετικά συναισθήματα, μόνο και μόνο γιατί έτσι αισθανόμαστε καλύτερα.
Να ξεκαθαρίσω στο σημείο αυτό, πως η εύκολη λύση δεν είναι να σκεφτόμαστε μόνο τα ευχάριστα και να «κουκουλώνουμε» το πρόβλημα!
Ας είναι όμως αυτή μια θετική αρχή, που θα μας ενδυναμώσει και θα μας δώσει τους κατάλληλους «πόρους» δύναμης, ώστε να διερευνήσουμε τις αιτίες στην προσωπικότητα μας ή και στο περιβάλλον μας, που ευθύνονται για τη δημιουργία του άγχους.
Είμαι στη διάθεση σας και μπορείτε να μου στείλειτε τα σχόλια σας, τις παρατηρήσεις σας, εφόσον κάτι από τα παραπάνω σας φάνηκαν χρήσιμα ή σας ενέπνευσαν για μια αλλαγή.
Σας αποχαιρετώ, θυμίζοντας σας πως το άγχος, θα είναι επιζήμιο για όσο καιρό θα του επιτρέπουμε να υπάρχει στη ζωή μας.
