«Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, λυτρώθηκα από τον νου κι από την καρδιά, ανέβηκα πιο πάνω, είμαι λεύτερος» Νίκος Καζαντζάκης
Μήπως, τελικά, η ελπίδα και ο φόβος αλληλεξαρτώνται;
Η ελπίδα μπορεί να είναι αρνητικά φορτισμένη, λανθασμένα, μέσω του φόβου, φόβου για την ενδεχόμενη πραγματοποίηση μιας αρνητικής κατάστασης. Η οποία όμως αρνητική κατάσταση, μπορεί να λειτουργήσει ως σημείο έναρξης για την κινητοποίησή μας!
Από την άλλη, η προοπτική και μόνο ότι θα συμβούν όμορφα πράγματα, έχει την ικανότητα να αναζωπυρώσει ακόμα και την πιο μικρή φλόγα. Υπό αυτήν την έννοια, η ελπίδα είναι ουσιαστική για τον καθορισμό και τελικά την επίτευξη των στόχων. Ακόμα και όταν όλοι οι δρόμοι φαίνεται ότι οδηγούν σε αδιέξοδο, πάντα θα υπάρχει μια κρυφή διαδρομή.
Μπορείς να ξυπνάς και να επιλέγεις το φωτεινό μονοπάτι της ελπίδας και της αισιοδοξίας. Και αν καμιά φορά «ξεστρατίσεις», έρχεται ο φόβος, η ανησυχία για να σε αφυπνίσουν.
Φύλαξέ τη, την ελπίδα σου. Είναι οδηγός και σύντροφος για μια καλύτερη ζωή. Είναι πολύτιμη όπως και εσύ!