Σε μια ομάδα εργασίας, σε έναν οργανισμό, σε μια σχέση, ακόμη και στην οικογένεια, υπάρχουν άνθρωποι που μας αρέσουν και που τα βρίσκουμε μαζί τους. Άνθρωποι που μιλάμε την ίδια γλώσσα. Αυτοί που μας ταιριάζουν και ταιριάζουμε και εμείς σε αυτούς. Υπάρχουν όμως και οι άλλοι, που τόσο η επικοινωνία όσο και η συνεργασία, μας δυσκολεύει.
Για την πρώτη κατηγορία ούτε λόγος! Τι να συζητήσουμε; Είναι οι δικοί μας άνθρωποι, αυτοί που μας νιώθουν και μας καταλαβαίνουν. Είναι αυτοί που «μιλάμε» με τα μάτια. Γιατί να ασχοληθούμε με αυτό που πάει καλά; Μια χαρά είναι το κλίμα μαζί τους. Αλλά ακόμη και όταν τα πράγματα ζορίσουν, με αυτή την κατηγορία ανθρώπων, βρίσκουμε το θάρρος να λύσουμε τα ζητήματα μας και να βάλουμε σε τάξη, ότι βρίσκεται σε ανισορροπία. Είναι δυνατόν, να δώσουμε μεγαλύτερη διάσταση ή περισσότερο χρόνο από το χρόνο μας, σε ότι μας ικανοποιεί και μας ευχαριστεί; Είναι δυνατόν να δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας, απέναντι σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων;
Οι άνθρωποι θα εστιάσουμε και θα δώσουμε μεγαλύτερη διάσταση, σε αυτά που δεν πάνε καλά. Θα δώσουμε όλη μας την ενέργεια και όλη μας την προσοχή σε ότι υπολειτουργεί και σε ότι μας λείπει. Θα ασχοληθούμε με τις λιγότερο υγιείς σχέσεις και συνεργασίες στη ζωή μας και με όλους εκείνους που μας ζορίζουν συναισθηματικά. Θα φτάσουμε στο σημείο της συναισθηματικής εξάντλησης, που μας στερεί την προσωπική μας εξέλιξη και που μας κάνει να βλέπουμε μόνο το πρόβλημα.
Τέτοιου είδους συμπεριφορές ανθρώπων που αναπαράγονται κατ΄ επιλογή μας, καθώς τις επιτρέπουμε, έχουν ως φυσικό επακόλουθο να μας αποδυναμώνουν. Να παραλύουν την ευθύνη μας για δράση και να μας κάνουν να αισθανόμαστε, ότι βρισκόμαστε σε αδιέξοδο. Ασφαλώς, δεν παραλείπουμε να μεταφέρουμε την ευθύνη μας, στους άλλους. Όσο συντηρούμε, αυτές τις σκέψεις, αυτά τα συναισθήματα και αποδεχόμαστε μη βοηθητικές -για εμάς- συμπεριφορές από τους ανθρώπους γύρω μας, στερούμε από τον εαυτό μας την ωρίμανση. Στερούμε από τον εαυτό μας τη χαρά για ζωή, για δημιουργία, για ευχαρίστηση και αρκετές φορές στερούμε από τον εαυτό μας ακόμη και την καλή σωματική υγεία.
Εφόσον, τα παραπάνω απασχολούν και εσένα και ζητάς ανακούφιση, το Καλοτάξιδο σου απαντά, πως έχεις επιλογές! Για να μπορέσεις να ξεπεράσεις τους φόβους σου και να νικήσεις τις δυσκολίες, είναι να ξεκινήσεις από μια πράξη ενδοσκόπησης. Αν επιζητούμε να συμβεί μια θετική αλλαγή στη ζωή μας, αναλαμβάνουμε την ευθύνη προς τον εαυτό μας. Τι θα έλεγες να επενδύσεις στον εαυτό σου και στην αυτοβελτίωση σου;
Γνωρίζεις για το Coaching; Να δουλέψεις δηλαδή μέσα σου, ώστε να βελτιωθεί αυτό που υπάρχει έξω. Η αυτογνωσία, μπορεί να σε βοηθήσει να εξαλείψεις λανθασμένες πεποιθήσεις που σε ταλαιπωρούν και σε κρατούν καθηλωμένο. Όσο πιο καλά γνωρίζεις τα όρια του μυαλού σου, τόσο πιο καλά κατανοείς τους ανθρώπους, τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω σου και κάνεις καλύτερους χειρισμούς.
Το Coaching, αποτελεί μια βραχεία παρέμβαση που σου μαθαίνει πως να ελέγχεις τον εαυτό σου και να ορίζεις ο ίδιος τις αποφάσεις σου. Να αναπτύσσεις νέες δεξιότητες ή να αναγνωρίζεις δεξιότητες που έχεις ήδη και να τις αξιοποιείς προς όφελος σου, ώστε να πετυχαίνεις τους στόχους σου. Σε βοηθά να οραματίζεσαι το μέλλον που επιθυμείς και σου μαθαίνει μεθόδους και τεχνικές, ώστε να ζήσεις τη ζωή που θες, γιατί συνειδητοποιείς πως το μπορείς. Σου μαθαίνει να εστιάζεις στη λύση και σε εκείνους που αποτελούν μέρος της λύσης που επιδιώκεις.
Σε βοηθά να επικοινωνείς καλύτερα, πιο θετικά, άρα και να διαπραγματεύεσαι καλύτερα. Σου μαθαίνει να κατανοείς τα όσα νιώθεις και να τα εκφράζεις, ώστε να ικανοποιείς τις ανάγκες σου. Εφόσον επιθυμείς να τονώσεις την αυτοπεποίθηση σου, να αξιοποιήσεις τα ταλέντα σου και είσαι διατεθειμένος να αγαπήσεις τον εαυτό σου, ξεκίνα! Το Καλοτάξιδο, μπορεί να σου δώσει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Coaching, μη διστάσεις να ζητήσεις ενισχύσεις.
Αν πάλι δεν νιώθεις έτοιμος, για μια θετική αλλαγή στη ζωή σου, αναρωτήσου το εξής: Να φοβάται ο ανήλικος το «σκοτάδι» γίνεται. Γίνεται όμως να φοβάται ο ενήλικας το «φως»;
