Γράφει η Κατερίνα Μόσχου, Founder & Managing Partner της Human2Human.
«Ο Γέρος και η Θάλασσα»
Μέσα από αυτό το κλασικό λογοτεχνικό αριστούργημα, η πένα του Χέμινγουεϊ, μας μοιράζει μοναδικής αξίας μαθήματα ζωής. Μαθήματα που μπορούν λειτουργήσουν ως φάρος «ελπίδα» που φωτίζει την ανθρώπινη πίστη και όχι μόνο.
Ποια είναι αυτά;
Για αρχή, ας θυμηθούμε την ιστορία και ας επιτρέψουμε μέσα από τις νότες της να ξεδιπλωθούν τα μαργαριτάρια της ανθρώπινης ψυχής.
Ο πρωταγωνιστής μας είναι ο Σαντιάγο. Ένας γέρος ψαράς, του οποίου οι ψαριές δεν αποδίδουν όπως θα ήθελε. Ζει μόνος του και θεωρεί τον εαυτό του τον πιο άτυχο άνθρωπο του κόσμου, καθώς μετά από 84 μέρες ψαρέματος, δεν καταφέρνει να γεμίσει τα δίχτυα του. Το μπερεκέτι της θάλασσας έχει μειωθεί.
Πώς να νιώθει άραγε;
Αποφασισμένος να πιάσει έστω και ένα ψάρι, ο γέρο Σαντιάγο βγαίνει στη θάλασσα για ακόμα μία μέρα. Να όμως που καταλήγει να περιπλανάται για 3 ολόκληρες μέρες στη μέση του απέραντου γαλάζιου της θάλασσας.
Κατά τη διάρκεια αυτού του δύσκολου ταξιδιού, που ο άνεμος δεν είναι με το μέρος του, συναντά πολλά εμπόδια. Εμπόδια που του υπενθυμίσουν την πραγματική αξία της ζωής.
Δηλαδή;
Ο Σαντιάγο, βρίσκει έναν ξιφία και η ψυχή του φωτίζεται με ελπίδα. Έλα όμως που ο ξιφίας είναι τόσο μεγάλος, που δυσχεραίνει το ταξίδι της επιστροφής του Σαντιάγο. Ο ίδιος όμως συνεχίζει και παρηγορεί τον εαυτό του λέγοντας: «Σε βλέπω σε όλο σου το μεγαλείο. Κι εσύ με βλέπεις σε όλη την αδυναμία μου».
Ο Σαντιάγο χρησιμοποιεί όλα τα ψυχικά και σωματικά αποθέματα που διαθέτει με σκοπό να ξεπεράσει όλες τις κακουχίες που συναντά. Έχει για σύντροφο βλέπεις, τον ξιφία. Η τύχη όμως του ξιφία, είναι χειρότερη και από αυτή του ψαρά, καθώς αιχμαλωτίζεται από πεινασμένους καρχαρίες που συναντά στις άγριες θάλασσες. Μια ακόμη αναποδιά. Μια ακόμη ανατροπή.
Ο Σαντιάγο συνεχίζει το ταξίδι και με θάρρος μονολογεί:
«Μα ο άνθρωπος δεν είναι γεννημένος να το βάζει κάτω. Μπορεί να νικηθεί, μα να συντριβεί δε γίνεται».
Αναμετριέται με την οργή της φύσης, τη δυστροπία της θάλασσας, τις προκλήσεις της ίδιας της ζωής. Παρά την εξάντληση του, ρωτά τον ξιφία: «Πώς νιώθεις ψάρι μου; Τι θέλεις να μου δείξεις;»
O Χέμινγουεϊ, αποτύπωσε στις σελίδες αυτού του βιβλίου πέντε βασικά εφόδια ζωής. Μίας ζωής με εμπόδια, μα και με όνειρα που μπορούν να ξεπεραστούν.
💎 Η αποφασιστικότητα και η επιμονή, είναι πανανθρώπινες αξίες. Ακόμη και όταν φαίνεται πως έχουν χαθεί, είναι να μην τα παρατάμε!
💎 Παρά την προχωρημένη ηλικία, τις ελάχιστες δυνάμεις και τον παλιό εξοπλισμό του, ο γέρο Σαντιάγο δεν αμφισβήτησε ποτέ τις δυνάμεις του. Όπως και δεν αμφισβήτησε τις ικανότητές του ως ψαράς. Ο Σαντιάγο γνώριζε την αξία του και πίστευε στον εαυτό του, ακόμα και αν όλα έδειχναν πως έχουν καταστραφεί. Εξάλλου, η επιτυχία έρχεται όταν βασίζεται κανείς στις δικές του δυνάμεις.
💎 Ο Σαντιάγο, για πολλά χρόνια έρχεται σε επαφή με τη θάλασσα και έχει μάθει να τη σέβεται, όπως και όσους κατοικούν στα νερά της. Αξίζει να αναρωτηθεί κανείς, πόση δύναμη απελευθερώνει η συμπόνια του ανθρώπου για τα πλάσματα που βρίσκονται στο περιβάλλον του. Πώς θα μας επηρέαζε άραγε μια τέτοια επιλογή;
💎 Η υπομονή του Σαντιάγο και, πάνω απ’ όλα, η ελπίδα, να που τελικά στηρίζει τον άνθρωπο, ακόμη και όταν όλα πηγαίνουν στραβά, να τα φέρνει ίσια. Να ανοίγεται μπρος στα μάτια μας, μία πιο αισιόδοξη ματιά για όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν.
💎 Ο Σαντιάγο, παρόλο που κατάφερε να ψαρέψει τον θρυλικό αυτόν ξιφία, δεν πρόλαβε να χαρεί για αυτό του το επίτευγμα. Να που οι καρχαρίες έφαγαν τον ξιφία και ο ψαράς κατέληξε με συντροφιά του ένα κράμα συναισθημάτων μελαγχολίας και απογοήτευσης, καθώς και έναν σκελετό ψαριού. Ωστόσο, γεύτηκε ένα ταξίδι ζωής, γεμάτο μαθήματα και νέες εμπειρίες που του φανέρωσαν τον πλούσιο εσωτερικό του κόσμο.
Το πώς βλέπουμε το ταξίδι ζωής που διανύουμε και τι μαθαίνουμε από αυτό, για τον κάθε άνθρωπο είναι και κάτι διαφορετικό. Η συνειδητοποίηση όμως του γέρο Σαντιάγο πως «Κάθε μέρα, είναι μία νέα μέρα», ας λειτουργεί ως καταφύγιο στις άγριες στιγμές μας.
